Διαζύγιο και Οικογένεια: ένας μικρός «σεισμός» στον κόσμο του παιδιού
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας πολλά ζευγάρια με πολλά έτη έγγαμου βίου που βρέθηκαν ξαφνικά να μοιράζονται ένα γραφείο στο σπίτι, τις ευθύνες για τα παιδιά, την αύξηση της δουλειάς και κυρίως ένα «ατελείωτο μαζί» κατέληξαν στην απόφαση του διαζυγίου, με τα διαζύγια να παρουσιάζουν τρομακτική αύξηση στην «μετά –covid» εποχή.
Πώς επηρεάζει όμως ένα διαζύγιο την ψυχοσύνθεση ενός παιδιού και πώς μπορούμε να μιλήσουμε στο παιδί για αυτή την τόσο σημαντική αλλαγή στην οικογένεια; Αρχικά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται όλα τα συναισθήματα και βιώνουν την αναστάτωση και τον πόνο που περνάνε οι γονείς. Επομένως είναι ανώφελο να προσπαθήσουμε να κρυφτούμε από τα παιδιά, που «..έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα». Επιπλέον, έχει μεγάλη σημασία να συμμετέχουν στην υποστήριξη του παιδιού και οι δύο γονείς και να μην κατηγορεί ο ένας γονέας τον άλλον, καθώς αυτό μπερδεύει πολύ ένα παιδί, το αναστατώνει, το θυμώνει και του ενισχύει το αίσθημα της ενοχής που ήδη βιώνει έντονα.
Πώς αντιδρούν συνήθως τα παιδιά στο διαζύγιο ανάλογα με την ηλικία και το αναπτυξιακό τους στάδιο; Τα μικρότερα παιδιά, ηλικίας 2,5 – 3,5 ετών, παρουσιάζουν συνήθως προβλήματα στο φαγητό, γενικευμένο άγχος, επιθετικότητα, και διαταραχές ύπνου ενώ παιδιά ηλικίας 3,75 – 4,75 ετών, παρουσιάζουν επιθετικότητα, κλάμα και απορία για την απώλεια του εκλιπόντα γονέα, συνήθως του πατέρα. Στα μεγαλύτερα παιδιά ηλικίας 5 – 6 ετών, παρατηρούμε επιθετικότητα, άγχος, υπερκινητικότητα και στα παιδιά σχολικής ηλικίας 6 – 12 ετών θλίψη, φόβο, άγχος, οργή, μείωση στη σχολική επίδοση, και έντονη αναζήτηση των αιτίων του διαζυγίου. Τέλος οι έφηβοι ηλικίας 12 – 17 ετών, παρουσιάζουν αντικοινωνική συμπεριφορά, επιθετικότητα, συμπτώματα κατάθλιψης, σωματικούς πόνους, δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, στη διαμόρφωση της ταυτότητας και στην κατάκτηση της αυτονομίας τους.
Ποια πρέπει να είναι η στάση των γονέων ως προς τα παιδιά και τί πρέπει να τους πούνε;
1. Να εξηγήσουν από κοινού με ήπιο τρόπο ότι οι δύο τους δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι μαζί και ότι οι λόγοι δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τα ίδια τα παιδιά και ότι δεν είναι υπεύθυνα για τον χωρισμό
2.Να τα διαβεβαιώσουν ότι θα εξακολουθούν να είναι γονείς τους όπως και πριν και ότι θα τα αγαπούν και θα είναι δίπλα τους
3.Να τα ενθαρρύνουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να διατυπώνουν ερωτήσεις στις οποίες να λαμβάνουν όσο το δυνατόν ξεκάθαρες απαντήσεις
4. Να συζητήσουν για τις αλλαγές που θα συμβούν στην ζωή τους όπως πού θα μένουν, με ποιον, πώς θα επικοινωνούν και πότε με τον γονέα που δεν μένει μαζί τους, εάν θα αλλάξουν σχολείο και πώς θα διαμορφωθεί η νέα τους καθημερινότητα
5. Να ενημερώσουν σημαντικά άλλα άτομα (δασκάλους, συγγενείς, φίλους γιατρούς) για το διαζύγιο
Τέλος, εάν οι γονείς δυσκολεύονται να χειριστούν την κατάσταση, είναι σημαντικό να αναζητούν τη βοήθεια ενός ειδικού που θα βοηθήσει την οικογένεια να προσαρμοστεί στη νέα αυτή πραγματικότητα.
Πηγή: www.aspasiatsolaki.gr